Να μην πέσουν οι μασκες!

Τσιγγάνα;
Όχι όχι. Έχω ντυθεί τουλάχιστον 4 φορές με την ίδια στολή (που πια είναι βέβαιο ότι θα μου είναι στενή κλαψψψ) και άπειρα κακόγουστα πλαστικά πολύχρωμα κολιέ, κρίκους χούλα χουπ στα αυτιά και ελιά τσακίρικη στο άνω χείλος!
-Τι Σίντυ και μαλακίες, εδώ υπάρχει η Τσιγγανο-Στρουμφίτα!
Χμμμμμμμ, γάτα;
Άπαπα. Δοκιμασμένη συνταγή, πετυχημένη βέβαια, ανέξοδη (το κυριότερο), αλλά 1ον) δε νομίζω ότι με παίρνει να φοράω πλέον ολόσωμη φόρμα κολάν και 2ον) δεν έχω όρεξη για χουρχουρίσματα και γατοτσαχπινιές, είμαι στα πολύ στραβά μου τελευταίως (τελευταίως λέγοντας θα έχει και 4-5 μήνες)..
Οπότε όσοι με ξέρετε μη με πολυζορίζετε, δείξτε κατανόηση και θα επανέλθω..
Τί άλλο, τί άλλο;
Σαρλό;
Δύσκολα, έχω επέμβει και στο φυσικό μου φρύδι - θάμνο. Μπα, μια αποτυχία θα είναι.
Χαβανέζα;
Εκτός του ότι είναι και αυτή είναι μια χιλιοφορεμένη μου στολή, με αποξηραμένα στάρια να κρέμονται ολόγυρά μου (και πιστέψτε με χρειάστηκαν πολλά) και κολιέ από πλαστικά λουλούδια να μου προκαλούν φαγούρα στο λαιμό, κατατάσσεται στις στολές νιάου-νιάου χρρρρρρρ και είπαμε εγώ δεν είμαι για τέτοια.
Τί άλλο έχω ντυθεί κατά καιρούς που μπορώ να επαναλάβω;
-Άγαλμα της ελευθερίας, και ναι δεν είμαι περήφανη για αυτό αλλά ήταν λύση της τελευταίας στιγμής και τουλάχιστον ήταν αρκετά πετυχημένη. Αλλά ποτέ ξανα!
-Βασίλισσα της ημέρας με συνοδό τον αδερφό μου ντυμένο Μάγκα!!!! Και πώς ντύνεσαι Μάγκας; Εν έτει 1987 λοιπόν το να γίνεις Μάγκας ήταν κάτι απλό. Καρό πουκαμισάκι, γιλεκάκι, τζιν (που δεν τα φορούσε όλος ο συφερτός τότε) με γυρισμένα ρεβέρ, μουστακάκι ψιλοχιτλερικό και γυαλιά ζωγραφιστά παρακαλώ, και μια δόση κατεβασμένη μουτσούνα γιατί η μαμά σου δε σε άφησε να βάλεις κανονικά Ray Ban γυαλιά και δε σου έδωσε να πιπιλάς τσιγαράκι με την άκρη των χειλιών σου. Αλλά θα λείπει ο συνοδός - Μάγκας μου και χωρίς αυτόν δεν πάω πουθενά..
-Εφημερίδα! Με επισήμανση στο ένα μαγουλάκι "Τα νέα" και στο άλλο "Τα παλιά"... Ανευ σχολίων οεο!!
- Βλάχα. Περήφανη και ροδαλή! Με τίποτα, άσε που μπορεί να ταυτιστώ με τίποτα συλλαλητήρια, τσολιάδες, Αλέξανδρους και Ζορρό, μακριά από μας!
- Πεταλούδα, με μεγάλη επιτυχία και με αυτοσχέδια φτερά που διαλύθηκαν στην πρώτη ώρα της βραδιάς. Κατατάσσεται στην κατηγορία χρρρ που λέγαμε.
Και τέλος Μαρία η άσχημη. Είχα ξεμείνει πέρσι από ιδέες και νομίζω ότι φάνηκε!
Φέτος όμως το Μαράκι μας ομόρφυνε... Άσε που κατάφερε και τον Αλέξη και δεν ταυτιζόμαστε πια! Οπότε πάει και αυτή η εναλλακτική..

Έχω πρόβλημα... Οι μέρες περνάνε και δεν μπορώ να βρώ τι θα μασκαρευτω...

Νομίζω ότι φέτος θα επιλέξω να είμαι ο εαυτός μου! Φέτος θα είμαι άντερκαβερ και κανείς δε θα το καταλάβει! Αν δείτε μια ξανθιά, μπλε, κοντή -όσο τρία μήλα το ένα πάνω στο άλλο- τύπισα, εγώ θα είμαι!
Αλλά και πάλι ποτέ κανείς δεν μπορεί να είναι σίγουρος!