Στρουμφίτα να ένα μήλο!

Πέρασαν οι διακοπές του Πάσχα, η Πρωτομαγιά, το σούπερ Σαββατοκύριακο στο Πήλιο μετά την Πρωτομαγιά και τί μου απέμεινε πέρα από 300 φωτογραφίες, (με την καινούρια μου ψηφιακή έχω ξεσαλώσει εντελώς), όμορφες στιγμές με φίλους και συγγενείς που με κάνουν να χαμογελώ όποτε τις φέρνω στο νου μου, λουλουδιασμένη διάθεση και μια άρνηση να εγκλειστώ στο γραφείο μου;;
Περιττά κιλά βέβαια, είμαι και 40 εκατοστά στρουμφάκι, τι να κάνω η άμοιρη, ότι τρώω το παίρνω σε καμπύλες... Εδώ που τα λέμε γουρούνιασα αυτές τις μέρες, σαβούρντιασα ότι γλυκό δεν είχα φάει όλο τον υπόλοιπο χρόνο με τη σκέψη ότι από Δευτέρα θα κάνω δίαιτα... Και απο εκεί που έπρεπε να χάσω 4 κιλάκια ανεβήκα στα 6!
Βέβαια παλιότερα τα πράγματα ήταν ευκολότερα. Ήμουν μία ανάμεσα σε εκατοντάδες αρσενικά στρουμφάκια, τα κιλάκια μου περνούσαν απαρατήρητα όπως και η πατατο-μύτη μου. Ήμουν το απόλυτο στρουμφo-σίμπολ!
Από τότε όμως που παγιδεύτηκα σε αυτή τη διάσταση ζω σε ένα μόνιμο άγχος. Πρέπει διαρκώς να προσέχω. Ο ανταγωνισμός είναι μεγάλος, τα περιοδικά και η τηλεόραση καθημερινά με βομβαρδίζουν με δίαιτες, πλαστικές, spa, σμιλευμένα κορμία, ευτυχισμένους-επιτυχημένους αδύνατους-όμορφους ανθρώπους. Οι χοντροί και κακομούτσουνοι δεν έχουν καμία τύχη. Να εξαφανιστούν αμέσως!
Σήμερα λοιπόν έφαγα μόνο 1200 θερμίδες και ούτε ένα γλυκάκι παρακαλώ (ω! ναι, για μένα αυτό είναι άθλος). Και θα πρέπει να συνεχίσω και αύριο... Και μεθαύριο!!! Ήδη μετράω μήλα αντί για προβατάκια, ζαλίζομαι και μπρος στα μάτια μου χορεύουν σοκολατίτσες και παστέλια!
Το βλέπω.. Η δίαιτά μου δεν θα έχει καμία τύχη. Θα παραμείνω από ότι φαίνεται στρουμπουλή και πατατομύτα και κοντή!
Βλέπετε, Στρουμφίτα και γλυκά δεν κάνουν χωριστά!